ایبریک یا جذوه چیست و آموزش نحوه دم آوری قهوه با جذوه

در سال های اخیر قهوه همواره به عنوان یکی از محبوب ترین نوشیدنی ها در سراسر جهان شناخته شده است. هر روز شاهد ظهور دم افزارهای جدید و نوشیدنی های جدیدی بر پایهٔ قهوه هستیم. ولی در این بین، نوشیدنی هایی وجود دارند که هرگز از محبوبیت شان کاسته نمی شود. یکی از مشورترین و پرطرفدارترین این نوشیدنی ها، قهوهٔ ترک است و همانطور که احتمالاً می دانید برای تهیه قهوه ترک از دم افزاری به نام جذوه استفاده می کنیم. این مطلب از وبسایت تلنت به دم آوری قهوه با جذوه یا ایبریک می پردازد.

زمانی که از قهوهٔ ترک صحبت می کنیم، همانطور که از نامش پیداست، با یک نوشیدنی سنتی ترکی مواجه هستیم. اما این نوشیدنی تنها در کشور ترکیه محبوب نیست، بلکه در سراسر جهان طرفداران زیادی را به خود اختصاص داده است. دم آوری قهوه ترک با جذوه به روش سنتی هیجان انگیز بوده و با دیگر روش های دم آوری قهوه تفاوت های اساسی دارد.

اما این فرآیند شامل چه مراحلی است؟

قبل از اینکه به موضوع اصلی این مقاله بپردازیم، بهتر است تا کمی با دم آوری قهوه به روش غوطه وری که روش مورد استفاده در ایبریک است آشنا شویم.

دم آوری به روش غوطه وری یا immersion یکی از پرکاربردترین روش های دم آوری است. این روش را به سادگی می توان این گونه تعریف کرد: غوطه ورکردن قهوهٔ آسیاب شده در آب. یکی از مهم ترین مزایای روش غوطه وری و استفاده از دم افزارهای این روش، کنترل بر فرآیند دم آوری است.

جذوه چیست ؟

قهوهٔ ترک به نوعی سایه ای رمانتیک دارد، چراکه فرآیند تهیهٔ آن واقعاً باستانی بوده و قدمت آن به قرن شانزدهم، زمان سلطان سلیمان و امپراطوری عثمانی باز می گردد. ابزاری که ترک ها برای دم آوری قهوه ترک استفاده می کرده اند و هنوز هم استفاده از آن ادامه دارد، جذوه یا ایبریک نامیده می شود که با تجربه ای شگفت انگیز از دم آوری قهوه همراه است. جذوه که ظاهراً از کلمه ای عربی گرفته شده، ابزاری است حاوی یک ظرف اصلی و یک دستهٔ بلند. جذوه در اندازه های متفاوت و با مواد مختلفی ساخته می شود.

انواع جذوه

ایبریک یا همان جذوه از دو نوع کلی برخوردار است:

1. مدلی که می توان آن را بر روی اجاق گاز قرار داد و فرآیند دم آوری قهوه انجام داد.
2. مدل دیگری که با منبع الکتریکی کار می کند.

ایبریک به طور سنتی از جنس برنج، مس، طلا یا نقره ساخته می شد. اما افزایش تقاضا برای این ابزار دم آوری قهوه، تولیدکنندگان را مجبور کرد تا در ساختن آن از مواد دیگری که در مقابل گرما مقاوم باشند، نظیر سرامیک و آلومینیوم نیز استفاده کنند. نوع برنجی جذوه نسبت به نوع مسی آن کمتر زنگ می زند و بدون شک ماندگاری بالایی دارد.

از طرف دیگر، مس اگرچه زنگ نمی زند، اما در طول سالیان زیاد خورده می شود. به همین دلیل است که داخل بیشتر ظروف مسی را قلع اندود می کنند. اما شاید بتوان گفت برای یک جذوهٔ مدرن، فولادضدزنگ بهترین گزینه به حساب می آید، چرا که زیبا و با دوام است.

دم آوری قهوه با جذوه

قبل از آشنایی با نحوه دم آوری قهوه با جذوه ، به ذکر چند نکتهٔ مهم به هنگام استفاده از این دم افزار می پردازیم.

• چنانچه از نوع غیربرقی جذوه استفاده می کنید، زمانی که آن را روی اجاق گاز قرار می دهید بهتر است از شعلهٔ کم تا متوسط استفاده نمایید.
• قبل از استفاده از ایبریک برای اولین بار، آن را تا نیمه از آب پر کرده، قهوهٔ آسیاب شدهٔ استفاده شده یا قهوه ای که لازم ندارید را در آن ریخته و اجازه دهید دم بکشد. سپس تمامی محتویات درون جذوه را دور ریخته و آن را بشویید.
• رنگ جذوه هایی که با قلع پوشانده شده اند، به مرور زمان تیره می شود. این موضوع کاملاً طبیعی است و نیازی به عوض کردن دم افزار نیست.
• جذوه را در ماشین ظرفشویی قرار ندهید. برای شستن جذوه از پدهای زبر و سیمی استفاده نکنید. بهتر است آن را با اسفنج نرم بشویید.
• برای هم زدن مخلوط آب و قهوه درون ایبریک، از قاشق های چوبی یا پلاستیکی استفاده کنید.
• فوم قهوهٔ ترک در پروسهٔ دم آوری در حدود ۷۰ درجهٔ سانتی گراد که بسیار کمتر از دمای جوش است، ایجاد می شود. بیشتر از دمای ۷۵ درجهٔ سانتی گراد، قهوه بیش ازحد عصاره گیری (over-extracted) می شود.
• برای دم آوری قهوهٔ ترک بهتر است از آب داغ استفاده نشود، چرا که آب داغ طعم را از قهوهٔ آسیاب شده به سرعت بیرون می راند.
• در صورتی که قهوه را به صورت آسیاب شده خریداری نمی کنید، می توانید از آسیاب قهوهٔ ترک استفاده کنید.
• در تهیهٔ قهوه ترک بهتر است از قهوهٔ تازه آسیاب شده استفاده کنید که نهایت عطر و طعم قهوه را فراهم می آورد.
• قهوهٔ ترک را می توانید با ادویه هایی نظیر هل و دارچین ترکیب کرده و سرو کنید. به یاد داشته باشید در صورتی تمایل به اضافه کردن هر نوع افزودنی به این قهوه، می بایست در طول فرآیند دم آوری این کار را انجام دهید.

اگرچه دستورالعمل های متفاوتی برای تهیهٔ قهوهٔ ترک وجود دارد، اما در ادامه روشی آسان برای دم آوری قهوه با جذوه آورده شده که می توانید آن را دنبال کنید.

1. جذوه را با مقدار کافی آب پر کنید. در حدود ۵۰ میلی لیتر آب برای هر فنجان کفایت می کند. به حجم جذوه نیز توجه داشته باشید. چرا که همیشه می بایست برای دم کشیدن قهوه فضای کافی وجود داشته باشد. برخی از انواع این دم افزار برای بیش از ۲ فنجان قهوه طراحی و ساخته نشده اند.
2. آب را به مدت یک تا دو دقیقه روی حرارت ملایم قرار دهید. سپس قهوهٔ بسیار ریز آسیاب شده را به آن اضافه کنید. معمولاً برای هر ۲ تا ۴ اونس آب (۱۱۳-۵۶ گرم) ۷ گرم قهوه لازم است.
3. چنانچه مایلید هل یا شکر به قهوه اضافه کنید، در این مرحله می توانید این کار را انجام دهید. مخلوط را هم بزنید. اگر حرارت مناسب باشد، در مدت ۲ دقیقه قهوه به سمت بالای جذوه می آید.
4. زمانی که این اتفاق افتاد، جذوه را از روی اجاق برداشته، فومی که بر سطح قهوه ایجاد شده را برداشته، مخلوط ب و قوه را به خوبی هم بزنید و سپس مجدداً آن را روی اجاق قرار دهید.
5. شعله را در کمترین حالت خود بگذارید. زمانی که قهوه بالا آمد دوباره آن را از روی شعله برداشته، فوم را خارج کرده، هم زده و دوباره جذوه را روی شعله بگذارید. این کار را یک بار دیگر نیز تکرار کنید.
6. در نهایت جذوه را از روی اجاق برداشته، کمی صبر کنید تا پودر قهوه ته نشین شود. سپس می توانید آن را سرو کنید.

به یاد داشته باشید کل پروسهٔ دم آوری قهوه با ایبریک باید در حدود ۷ دقیقه به طول انجامد. چنانچه مدت بیشتری طول کشید می توانید شعله را بیشتر کنید و مراحل دم آوری قهوه با جذوه را مطابق بالا انجام دهید.